Nemelazımcılık almış başını gitmiş
Düşüp ölüversen dönüp bakan yok
Sinek konmak için adam seçer olmuş
Menfaatçi insanlar karıncalardan çok
Lanet olsun insanlardan geçtim artık
Hayvanlarda bile hayvanlık yok
Sanma ki unuttum
Sanma ki vazgeçtim
Ben doğru bildiğimden
hiç vazgeçmedim
Umurumda mı?
Yar beni kötü bellemiş
Zaman geçip çevirirse gönül çarkını
Gül dalına çiğ damlası tazeliğinde
Ve konarsa sadece bir bülbül baharı
Unuturum gözlerini SARI MENEKŞE
Dağ yamacında mağrur kardelen çiçeği
Dile gelmez bir cümle
Çözülmez bir muammasın
Can kadar sevmeye değen
Ölüm kadar yaşanmaktan uzaksın
Sen
Çiğ damlası ile yıkanan gül
Sen bilir misin gece gezmeyi
Sığamazsın eve köye
Yürek dar gelir bedene dünyaya
Sen bilir misin
Bir çift mızraki göz
sevmediğin birinden korkuyorsun
seni sevmiyorum
sana yeterince şans verdim
bitti beni rahat bırak
demekten korkuyorsun
sen bir tek benden korkmuyorsun
Sensizliğin ondördüncü akşamındayım
Buhranların sinesinde geçen ondört gün
Depreşti içimde yine sesini duymaklığım
Duy, hasretin körüğünde kül olmaktayım
Beş kadehlik masa neyime
Bir susuzluk var ta içimde
Ben sarhoş olmak istiyorum
Bir de çatı olsa ah üzerimizde
Sessiz sızıp kalsam bir köşede
Sabah hayret etsem kendime
Gönül yol geçen hanına döndü
Şöyle son bir yolcu arıyorum
Bu ömrün mevsiminde gün döndü
Gelir diye ümit besliyorum
Ey dilşadı güzel
Gülşeninden bir katre
Gülücük düşse gönlüme
Kıyıya vuran dalgalar gibi
Köpürür köpürür de
Bir ahseni nur olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!