Bugün günlerden cumartesi...
Ve ben seni çok özledim..
Aşkla bakan gözlerini,
ufacık şeylerden mutlu olup,
attığımız o kahkahaları,
çocukça oynaşmalarımızı,
saçlarımda gecenin yıldızları
tenimde güneşin altın rengi
yüreğimde baharın en deli coşkusu
dilimde secdeye durmuş adınla
sana bulanmış,
senin olmuş
Öyle ya..,
sen hiç şair tarafıma denk gelmedin...
Şimdi seni şiirlerimle bi severim
bi severim ki..,
kendini benden
Bana ''nasılsın'' diye sorma sakın?
Hani özlem kokusu siner yüreğinin en dibine..,
İçin daralır,
nefes alamaz
dudaklarını ısırır,
İçimde ki O'nu..
O'ndaki beni özledim..
Özledim sesinin sesimle buluşmasını..
Özledim;
bakışlarında ki
Olur da bir gün gelirsen,
yüzünde eski sevda şarkılarının gülümsemesi,
gözlerinde bir deli aşkın izleri olsun...
Olur da bir gün ellerimi tutarsan,
öyle bir anlık değil,
Bir kadın ağlıyordu..
Siyah saçlarının çevirdiği yüzünden
Bir yıllık kahır dökülüyordu
Gecenin rezil karanlığına..
Ve yalnızdı o kadın..
teni tenine değmeli
kokusu kokuna
nefesi de nefesine
demem o ki
ortak yaşamalı..
''Ben şair değilim ''diye fısıldadı kadın..
''Öyle bir iddiam asla olmadı..
Ben sadece yürek sesimi yazıyorum..
O çığlık çığlığa haykırıyor, ben sessizce kaleme alıyorum..
O ses beni hangi kimliğe sokuyorsa ben o oluyorum.''.
Hiç yapmaz dediklerin,
öyle bi yapar ki..
ve sen kırılmışlığınla öylece kalırsın..
Ne yazık ki,
Hayat yaşandıkça kimseye güvenmemeyi öğretiyor..
.....:((((