Gelsen!
Günlerdir gördüğüm düşlerimden uyandırsan
Gelsen!
Gördüğüm bu kâbustan beni, sarsarak uyandırsan
diz dize oturmuş değiliz,
el ele tutuşmuş değiliz,
kaç günlük ki mazimiz?
neler oluyor bana anlayamadım?
her gece gölün kıyısında
gözlerini yakalarım ay ışığında
şarkılar fısıldarken ördekler sazlıkta
leylak rengi gözlerin hala aklımda.
gün ışığı vurduğunda ağaran saçlarıma
MÜJGAN’la MÜJGAN AĞLAŞIR gibi…
(canım Müjgan ÖZDEMİRe armağanımdır.)
İnce bir kız tanıdım, ince bir dal gibi.
Kömür gözlü, kirpikleri uzun
Çocuksu yüreğimi tembihler gibi,
Beni sevme dediğin anların inadına, inadına
Kavuşamadığım aşkına sobelendi yüreğim.
Bir kerecik olsun, lades aklımdasın diyemeyeceksin.
Korkmuyorum yaşamdan
Açlıktan, beş parasızlıktan.
Ama!
Öyle bir korkuyorum ki!
Yüreğinde 'sevgiye' yer vermemiş
İnsanlardan.
kaçıncı zemheri bu
unutan kendini memleketimde.
bu ayaz rüzgar,
neden gitmemekte, hala diretmekte.
iki yabancıyız artık
hayır, hayır iki dost.
o eskidendi,
bir kaç yıl öncesiydi
...ve yüreğime gömdüm seni.
hani gözlerini özlerim ya!
hissedip,
bir kez olsun
bakar mısın doyasıya?
hani ellerini özlerim ya!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!