Gülşen'den Gülten'e Yolculuk

beni, gözlerimde yaşlarla öylece bırakıp giden
göğsümün orta yerinde an be an şiddetlenen bir, ağrısın sen
lakin biz
eylül'le seviştik hep yokluğunda
hiç farketmeden ayın şavkında
kendimizden geçtik
mehtaplı geceler denizle her buluştuğunda
sıyrılıp maddeden 'aynel yakin' sırrında
zuhalde manayı seçtik
belki
kadim zamanlar kadar eski, güzide bir ezgisin
bil ki
gün kokulu geceler gibi safi, nadide bir kasidesin
sen ki
gülşende güller misali ahsen ve de asudesin
lakin
gurbette yardan geçtik yokluğunda
serhatte yareni seçtik
vakit kaybetmeden cennetin hoşluğunda
hal ile halleştik
nihayet göçebe ruhlar göçüne kavuştuğunda
ayrılıp tenden
zuhalin o kocaman boşluğunda
gülten ile helalleştik

10/12/2012 – Ankara