Hasrete tutsak gecelere düştü göz yaşlarım.
Karanlığı çökmüş üstüme gecenin ağır elleriyle boğuyor beni...
Gidişlerdeki, acı siyahın karamsar yanı...
Yavaş yavaş bırakıyorum kendimi olduğum yere,
yığılan bedenim sahipsiz köşelerde...
Çığlık atacak kadar gücüm yok.
Uzatsam ellerimi boş duracak bilirim,
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
tebrikler
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta