Gülmek varken kardeşim, neden surat asarsın,
Neden rahat değilsin, hep kendini kasarsın,
Bak ben de senin gibi, bir Allahın kuluyum,
Beni tahrik edip de, nasırıma basarsın.
İnsan olduğun için ben seni seviyorum,
Seni kendimden bilip, bak değer veriyorum,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta