ben insanları her zaman dikenli güllere benzetirim
uzaktan güller kadar güzel ve çekici
yaklaştıkça güzel kokan güller kadar güzel
tutmak istersen önce dikeni batar canın yanar
ama güller öyle güzeldir ki bakmaya doyamazsın
dikenine rağmen güzelliği her şeye değer diyerek seversin
sevdikçe güller bir süre sonra önce kokusunu kaybeder
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta