Güller Kırmızı Şiiri - Sema Lale

Ansiklopedist bir terennüm,sanırım müşküle ramak kaldı
Devir ezbere saat söylemek için genç

Zamansız yaşlanan bıçkın delikanlı
Uçağa binmek gibi bir şey
Yükseklik korkusu sınıfta kaldı

Telaş bize yabancı,nerde bıraktık kendimizden aldığımızı

Mektup gibi bir şey insan
Saklar merhabalarınızı

Cağaloğlundan tırmanırken kalemimi yitirdim
Zira unutmuş olabiliriz basında çalıştığımızı

Esaret yıllarıymış direnmiş Anadolu
Süpürge tohumu kadar ekmekmişiz,bölmüşüz yalnızlığımızı

Madem ve mersi mevcut ve tekerrür
Karanlık söylemiş bizsiz kaldığımızı

Gurbet ne kötüdür,oy zulüm zulüm
O an öğrendik saz çaldığımızı

Annem hep siyah beyazdır benim ve biz hep asılırız
Yazmıştır birileri duvardan baktığımızı

Çağın romatizması bilincimin uçlarında deliren
Ondandır yarenler ey
Haritallarımın en egesindeki sızı

Bir gün -ölmez de görürsem şafakta sizi-
Sizin çocuk gibi kucaklaştığınızı

O gelincikleri öpüp başıma koyuyorum

O güllerse bir o kadar kırmızı