Güller Dikenli Şiiri - Seyrani Göl

Bahçe gülleri dikenli,
Mezar gülleri de dikenli...
Ölenin ne cennete gittiği belli,
Ne de cehenneme gittiği belli...

Geldim, geçtim bir handan kasvetli, dertli...
Bu hanın ne dostu belli
Ne de düşmanı belli.
Bir gölgeyim, kendi izinde kaybolmuş belli...

Sorsalar, ne gördün diye doğduğundan beri?
Derim ki,
"Bedenimde durmadan işleyen bir arı kovanı,
Mezarımda da benimle dertli..."

Bahçeler soldu gönlümde birer birer,
Her renk, her ses oldu bana bir keder.
Ömür dedikleri yol ince, eğri, biter;
Kendine varmayan bir sefer, bir sefer...

Şimdi sustum; ne sözüm var ne de dileğim,
Rüzgâr bile dokunmaz olmuş yüreğim.
Toprağa emanet bir son heceyim
Kimse bilmez hangi yanım ölü, hangi yanım diri...
S.GÖL