Dünyada yaşıyoruz,
Sanki yapayalnızız.
Bir çok beden dolaşır:
Ruhsuz ve hemde başsız.
Güller çiçek açmıyor:
Hep küsmüşler toprağa.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



'Zaman aynı zamandır..' Değişen sadece bizleriz. Güneş doğmaya, sular akmaya devam ediyor ve edecek de. Tebrikler kardeşim, sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta