Göbeği kesilen yeni bir bahar
Toprağa mı küsmüş güller açmıyor
Cemreler mi şaştı yoksa ben mi yar
yeşile yaraşır allar saçmıyor
Bülbül çoktan razı gülün harına
isterse bakmasın ahuzarına
Deli gönül düşmüş aşkın narına
Bağrına yapışmış küller uçmuyor
Sevda dedikleri başa gelince
Bakmıyor mevsime yaşlıya gence
Vuslatın köprüsü sırattan ince
Ateşinden korkan kullar geçmiyor
Her nevbahar gebe bekleyen güze
Yaşlanan nefisler dönüyor öze
Yorgunluk çökünce diz ile göze
Türlü kovanlardan ballar seçmiyor
Şair ağam geçti baharın yazın
Boşyere söylenme çekilmez nazın
Şu fani dünyada aldığın hazın
Ab ı hayat olsa eller içmiyor
Kayıt Tarihi : 19.4.2012 16:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Toprağa mı küsmüş güller açmıyor
Cemreler mi şaştı yoksa ben mi yar
cemreler kimi zaman küskün mevsimlere düşermiş.. toprağa gülleri küstüren şairlerin gönül sesinde ahuzara bürünürmüş baharlar..
.bülbül razıdır da gülün harına tutunamaz ulaşamaz oysa gül hayat merdivenlerinden çıkarken onun basamaklarında yükselmiştir kaf dağına..
ne derinden sarstı bu şiir hocam sizinle de ilk paylaştığımızda dile getirmiştim bendeki izlerini..
içimde nehirler taşıyor lakin kelama dökebildiğim acziyetim bu kadar..
azımı çoğa sayın susmasın yürek sesiniz saygımla
TÜM YORUMLAR (1)