Güliz Ardilli Şiirleri - Şair Güliz Ardilli

Hayat satranç oyunu gibi.
Sevgiyi çiçeğe böceğe göstereceksin,
Merhametini ölmek üzere olana.
Gerçekler acı, yalanlar tatlı.
İyilikler paslı, kötülükler süslü.
Zaman değerli,

Bitmek üzere olan sigaramın kızıl külüne bakarken,
Neler geçmedi ki aklımdan;
Gecenin karanlığında yalnızlığıma eşlik eden tek dost,
Kızıl bir ölümdü.
Sevdiklerim aklıma geldi,
Şimdi yanımda olmayan sevdiklerim.

Nasıl bir yerde?
Korkulardan uzakta,
Hakimiyet sadece sende,
Özgür dudaklar söylerken,
Durmadan çılgınca bağırırken,
Uçmak isterdim o yere.

Seni çok seviyorum.
Her an seni düşünüyorum.
Elim gitmiyor telefona,
Numaranı da bilmiyorum sonra.
Arkadaşına sorsam mı diyorum.
Uzun uzun düşünüyorum.

Hala seviyor muyum seni?
Yeter artık ne hallere soktun beni.
Bir rüya mahvedemez her şeyi.
Unutmadım bana çektirdiklerini,
Göz ardı edemem hissettiklerimi.
Zamanında sen de yalnız bırakmıştın beni.

İçinde bir ateş olmadan etrafı ısıtamazsın.
Kendi içinde mutlu olmadıkça mutluluk saçamazsın.
Değiştirmek istediğin çevrende ise,
Önce kendinden başlamalısın.
İyice düşün ve özümse,
Hisset ve kavra söylediklerimi

Karamsar olma.
Hayat üzülmek için çok kısa.
Önünde güzel bir hayat var,
Onu dolu dolu yaşa.

10 Mart 2011 Perşembe / İstanbul

Kimse giremez aramıza,
Su bile sızamaz,
Kalplerimiz, ruhlarımız bir arada olduktan sonra.
Bir arada zaten,
Bir zaten,
İkimiz sadece biz.

Aşk hiç beklemediğin zamanda yakalar seni,
Hiç beklemediğin zamanda bulursun kendini bulutların üstünde.
Beklemezsin bir sonu olduğunu.
Ama hep bilirsin,
Hep bilirsin yüreğini sızlatacak o acıyı.
Utanmaz ruhunu yeşil gözlerinin ardına saklıyorsun diye düşünmüştüm.

Güneş doğuyor, batıyor,
Günler geçiyor,
Ama kalbimdeki yerin değişmiyor.
Sen hayatıma anlam katan,
Sen günümü ve gecemi güzelleştiren,
Sen beni bulutların üstüne götüren,