Güler Ataş Şiirleri - Şair Güler Ataş

Kapımı çaldığında o kış günü
bir mahkumun günlüğünü tutmaktaydım, beş yıldır
ne güneşin farkındaydım, ne ayın
ne kendimi fark ediyordum aynalarda
ne insanların farkındaydım
önümden geçmişler, kapımdan geçmişler

Hatırlar mısın / Bir eylül sabahıydı
Ne görkemli bir törenle / Beyazlara büründü
Kara kaplı kitaplar
Hukuk, Gülhane de Morgda
Gönlümüz firari / İşgal altında ki sokaklarda
Kapı önünde türküler yakılırdı

Hiç yaşanmamış ne vardı hayatımda
Her şey bitti dediğim zamanlarımdı
Kendimi bir çift pabuçla
Tamircinin önünde bulduğum
Hafızam mı silmişti
Yoksa her ilişkideki ilklerden birimiydi

Ben şiir yazardım
Sen şiir gibi konuşurdun
Bir gün görmesem
Eksikliğin senden olduğunu bilirdim
Bilirdim ne aşklar kaçırdım
Sana dört elle sarılsam

Cemal Ataş'a

Bir çiçekçi çocuk
Kapımı çaldı
...................bilemedim
Tutuldum....dondum

Seni hatırlattıkları için
Bu bahar
Kırlangıçları da sevmiyorum
Süzülen leylekleri de
Görmedim bu yıl
Gök yüzü boş

Hayat seni terk etti değil mi gülüm
Gülümsüyordun
Hayatla dalga geçer gibi yaşamıştın
Çaldığım zamanlar der gibiydin
Şans sana ikinci bir hayat vermişti
40” aşmış gözaltılar

Ucu yanık bir yürek salacağım
Umutsuzluklarınıza.
Umut olsun.
Tutunamayışların
Onlarca öyküsünü yazdım,
Sizden habersiz.

Elimde taşlar yuvarlaktı
Yer kare
Hayatının yalanını söylemişti
GALİLE

İnansaydı teorisine

Tenimi rüzgar okşuyor
Ellerin nerde yar
Ruhumu ıslatıyor sensiz yağmurlar
Gözlerin nerde yar

Sersemletiyor deniz kokulu akşamlar