Bu sevda denilen ummana daldım,
Yedim vurgunuda, dibinde kaldım,
Derdimi dağlardan aşırıp saldım,
Derdime dermanı bilemiyom ben.
Gülemiyom işte, gülemiyom ben...
Ağlamaktan, gözün mor olduğunu,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta