Dinlerken gönül bahçemde kendi sessizliğimi, derinlerimde
Ne yapacağımı bilmeden öylece oturuyorum sanıyorsun
Öyle değil işte,unutulmuyormuş
Ne yapsan da yüreğin ile beyninin arasında bir yerde.
Ve usulca yaklaşıyor ihanetin karın ağrısı
Her zaman yaptığı gibi ta en baştan başlatıyor
Karşımda dikilip ondan bundan konuşurken
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var