bir metre kareydi alanım...
yalanım olmadı asla.
işitemeyen insanlar gözlerindeki ışık.
karmaşık yollara saptım ilk defa,
sefasını sürmek varken yalnızlığın.
bir metre kareydi alanım...
yanımda oturuyordu...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta