Sabır taşı çatladı parçaların herbiri ruhumu yaraladı
Ağladı herbir tanesi yüreğimi derinden yakan acı oldu
Ağlıyordu gözlerim uzaklara bakarken, hatıraları anıp, geride kalanlara canı gönülden sarılarak
Sızlıyordu ruhum içerde acı çekiyordu derinde
Esen ılık rüzgarlarda, karlı yollarda gezerken, içimde akan yağmur damlaları beni ruhumu ağaçların üzerine koydu.
Yeşerdi ruhum
Salkım söğüt ağlama
Yüreğimi dağlama
Dertlerimi içine koydum
Sızılarımı yapraklarına....
Damla damla akan gözyaşlarımı
Neler çektiğimi birde bana sor
Sensiz yaşamak neymiş kaderi ölüme sor
Sızlayan kalpteki acıyı içimdeki ürperişi içime sor
Titreyen sonbahar yapraklarındaki yaşları mevsimlere sor
Aşkı yaşamayı,sevgiyi gelde içimde kanayan şelaleye sor
Mutluyum derken yıkılmayı
Rüzgarlar süpürsün yolları
Saçların dalgalansın hortumda
Damla damla dolsun nehir
Açılsın mavi gözlerin derinlerde
Baksın bana o mavi gözler
Hayat denen rüzgar çarptı beni
Aldı götürdü benden kederimi
Savurdu saçlarımı hertarafa
Bıraktı kötü kader peşimi
Bugün daha bir mutluyum içten
Uçun kuşlar gökyüzüne
Küme oluşturun insanların kalbinde
Kanat çırpın sevgi akşamlarına
Yürekten sevişin yuvanızda
Özgürlük tadı
Özledim seni yollarına baktım
Gel diye yalvardım haykırdım
Bir aramadın sormadın esmerini
Kucaklamadın sevgiyle onu
Yaklaş ona ellerini ver
Dayanamam gözyaşına
Uçuşan saçlarına
Dayanamam siyah gözlerine
Yanan kalbimin derinliğinde
Mevsimler geldi geçti inan
Sensiz sabahı neyleyim
Geçmiyor günler
Bir kanadım eksik.yüzüm gülmez
Neyleyim sabahı
Hayat vurmuş kamçılarını,.yüzüme
Mavilikte kayboldum,gözlerinin içinde
Süzüldüm derinlere bir kartal gibi
Sorularıma cevap aradım
Neden bu kadar mavi beni etkiliyor
Neden yüreğim daha bir derin bakıyor
Neden bu kadar bu deniz beni cezbediyor
Tebrikler ruhuna sağlık ama biraz daha derinleştirebilirsin şiirlerini dahada uzun tutabilirsin.