Gül getir güleyim gönül bahçeme 
bir tutam eylül getir 
yaprak yaprak sar beni 
kalmasın umutlarım yetim 
... bahar damarı çatlamadan toprağın 
hareli bir gül dudağında 
acılarımı öpmeye gel 
ayın şavkı vurunca yüzüme 
sevinçten gül döksün gözlerimin altı 
bitsin yalnızlığım 
kalmasın umutlarım yetim 
deşilsin irin tutan yaram 
başımda gam, kirpiğimde nemle 
ağlarken yaralı kalbim 
gözyaşımı silmeye gel 
gel bağışla yüreğini yüreğime 
yanaklarımdan öpmeye 
dudaklarımdan aşkı içmeye gel 
kalksın aramızdaki dağlar, denizler 
tut kanatlarından getir gönlümün nazlı turnasını 
hasretimi bölmeye gel 
alnıma vuran ışık, 
ezelim, evelim, ebedim ol 
kesilmeden soluğum 
vermeden son nefesimi 
gülçarem, sonçarem ol
benimle ölmeye gel 
Nuri CAN 
www.nurican.com
Kayıt Tarihi : 3.6.2012 23:28:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!