Gül Zamanı Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Gül Zamanı
Ey gecenin örtüsünde yitmiş aşk,
Ne yıldızda var iz, ne ayda lûtuf dua.
Bahâr vakti doğmuş bir sevdâydın sen,
Lâkin güz yaprağı gibi düştün erken.

Kuşlar öterken bahar bahçende,
Ben durdum sessiz, aşkın eşiğinde.
Gördüm seni bir kez, bir gül zamanı,
Sonrası hep keder, hep hicrân yanı.

Ne elim değdi saçının teline,
Ne sözüm erişti gönül diline.
Sen rüyâda bir hayâl, bir serap,
Ben uyansam da yok, hep hicâb.
Aşk