Hatice Elveren Peköz
Yıldızları sayarken ayışığında,
Bir saç tokamla bezbebeğim vardı elimde.
Birden nasıl, neden demeden,“büyüdün” dedi büyükler.
Sonra ansızın yüreğime bir gül düştü.
Gülleri tuttum içimde hiç büyümemiş çocuk mezarlarına ektim.
Ruhum yeniden firarda idi…
Suskun yüreğimde, sonsuz ayazlar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta