Hatice Elveren Peköz
Yıldızları sayarken ayışığında,
Bir saç tokamla bezbebeğim vardı elimde.
Birden nasıl, neden demeden,“büyüdün” dedi büyükler.
Sonra ansızın yüreğime bir gül düştü.
Gülleri tuttum içimde hiç büyümemiş çocuk mezarlarına ektim.
Ruhum yeniden firarda idi…
Suskun yüreğimde, sonsuz ayazlar.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta