Sessizliğin o kadife sesi çınlardı gözlerinin her masum bakışında
Bir gül yaprağı düştü toprağa tarihin en soğuk kışında
Göğsünde kalp diye merhamet taşıyan kadının vedasıydı bu
Sanki gül yaprağının toprağa düşerken çıkardığı sedasıydı bu
Bu kadar mı zulümdü dünya sana ey iyiliğin anası
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.