Bir gül-i hamra yaprak döktü yere
şems söndü ve söndü bütün sitare
ah
gök sema büründü kara bir necre
su üşüdü ömründe son yek tare
Gönül nar-ı aşkla mescur bir kere
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta