Gül Ubay Şiirleri - Şair Gül Ubay

beyaz kokan duvarlarına
mutluluğu çizmek istedim...
soğuk karanlığına,
bir gülüş düşürmek...
sevgiyi yazmak istedim...
pembe bulutlarınla oynamak

belki bir gün...
aşkını şaşırmış tanrı olurum...
çarmıha gerip günahları
bir yakarı... ayin olurum.
bir çığlığın doğuşu gibi
doğarken bedeninde

beni benden alan senli rüyalara daldıran
beni güzelliğinle sarhoş eden,
sadece dudaklarımı değdirmek için bile
bir bedel ödemeye razı olduğum kutsal şarapmı?
söyle ateş kadehi ne var sende? gizemin ne? ...
yoksa sen yaşamak,tadına varmak istediğimmisin? ..

günlerden hüzün ertesi..
hayatımda bağ bozumunu yaşıyorum...
küfemi boşaltmak,hafiflemek,
geleceğimi yudumlayarak yol almak,
hüzünlerimden uzaklaşıp,
iki ateşin öyküsü olmak..

bir aşk birk çok aşktan yapılıyor aslında
her yaşadığın sevdayı bir sonrakine taşırsın.
bedeli ayrılıklarla ödenmişliktir yeni başlangıçlar...
mutlu olacağını sanarak kaldırırsın kadehini.
aslında yalnızlığın şerefini yudumluyorsundur…
bozulmasından korktuğun bu büyüyü

Düşlerimin alyansını takıyorum,
Dudaklarımın kıvrımını okşayan parmağına..
Vakti olmamalı duymak istediklerimin.
Ne masumiyetimin kaybolduğu geceler
Ne çıplaklığın işgali altıdaki gündüzler..
90-60-90 lık sevmek isterim seni

bedenim,
düş ile gerçek arasında asılı kalmış bir elbise...
ben senin olacağım aç gözlülüğünde
sana sunduğum
katıksız sıcacık bir arzu...
kaleminden damlamış yüzlerce şiir olup akıyorum sana...

Bugün günlerden sen;

Güneşin kokusu gibi
Yudum,yudum çekerken içime seni
İliklerime kadar sen damlalarıyla ıslanıp
Köklerine sığınıyorum…

seni;
ismini bilmediğim çocuklarımın sevgisiyle sevmek istiyorum...
ve,
kocası olacak tanrıyı bulmak isteyen bakire kızlar gibi
sınırsızca aşkımı sunmayı...
bir sarhoşun küfürlü ağzı gibi utanmak istiyorum sözlerinden...

hey! Nysa'lı kız,
sel yatağına kurulmuş kentin,tozlar arasında..
bulutlarla öpüşen sütunların
yenilmemiş zamana dimdik ayakta
üç bin yıllık aşkları taşımış gelmiş gururla.
antik sevdan