Bir bineğe binmiş gül tohumu
Hüzünle örtmüş bakışlarını
Estiriyordu kokusu içindeki huzurlu bakışlarını
Huzurla dolmama yetiyor aslında bu kadarı
Huzur içindeki tek huzursuzluğum ise
Gül tohumunun içindeki yeşilliğidir
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta