Ah! neydi o şemşi nigâhın.
Sineyi bahrımı Nuş edip gitti
Açtı iffet-i hicabı. ar-ı, dideden
Bu sûkûtu, miskin’i cuş edip gitti
Mümkünmü sukunet suzî-dil busene.
O gül şen-i nigârın, faş edip gitti
Kayıt Tarihi : 13.2.2005 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuyan sine hiç kalır mı suskun
Ey gönl-ü sultanım ruh-u revanım
Feryad-ı Nigâr'ımı unutmak ne mümkün..
Tebrik ederim hocam...selam ve saygıyla
TÜM YORUMLAR (1)