Gönül bağında yetişen gül müsün mübarek?
Bu ne güzellik bu ne ihtişam
Baharı kıskandırır sendeki bu miski amber koku
Renklere hazan çöker sendeki kırmızıdan
Dikenin batsa da ellerime yeşil dallarına dünya huzuru feda
Ben bülbül olsam da ne fayda sen gibi dilbere
Aciz kalır gönlüm kahve toprak misali gözlerin de
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Güzel ve samimice yazılmış. Akıcı bir şiir. Tebrikler..
Selamlarımla..
Uzun zamandır bu kadar içten, bu kadar hayranlıkla yazılmış şiir okumamıştım...
Gönül gözleriyle bakınca her bir çiçek gül görülebiliyor...:)
Çok güzeldi.
Sevgiyle kal kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta