Ey Gönül!
Vakit gül mevsimidir gayrî güller derilsin,
Güller piridir gelen hepsi yola serilsin..
Mecâzi mahbubuma benim gözümle bakan,
Aşka susamış bütün kurak gönül dirilsin..
Benim sözcüklerimdir onun şânına perde,
Lâl olmuş dil hâliyle onda sırra erilsin..
Yârimin cemâlinden mahrum kalan o gözler,
Âmâ gözler nezdinde gece gündüz yerilsin..
Elest’ten beri ülfet peydâ eden gönüller,
Hakîki Mahbub, Aşk-ı İlâhi'yle gerilsin..
Günâhkar Adem dahi Aşkını umut eder,
Mahşer günü olur ya râzı hükmü verilsin...
Kayıt Tarihi : 29.3.2016 13:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!