Ey sevgili! Sen, benim için yağan taze yağmur,
Göklerden süzülen bereket, etrafa saçılan nur.
Ne olur, masum yüzlüm, gel; olsun tebessüm, bize de gül…
Ruhlarımız üzerine çekilmiş, ağır ve ince bir tül.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
