Ben bir bülbül idim, bir gün bir bahçeye girdim.
Gözüme ilişen ilk güle can teslim ettim...
Ben bir bülbül idim, senin dalında duran
Sen bir gül idin, benim varlığımdan habersiz...
Ben bir bülbül idim, senin kokunla çoşan
Sen bir gül idin, burcu kokundan habersiz...
Ben bir bülbül idim, feryadım figanıma karışmış
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta