Gül Dalında Elim Kaza Şiiri - Şair Zegan

Bana bir gerçeği daha söylemeyin,
Yeterince acı, yeterince sivri uçlu...
Bana kendimi sizden dinletmeyin,
Ben değilim, onun yokluğu suçlu.

Kötü sözler sarfettim, yar olmayınca,
Sevdiğimin çıkmadığı fala küseyim.
İçim dökülüverdi, yeri dolmayınca,
Yarin akmadığı damarımı keseyim?

Sonra öyle bir sustum ki,
Yok ettim kendimi,
Hiç olmamış gibi
Silindim zihninden.

Bana bu gerçeği söylemeyin,
Sakın gelmez artık demeyin,
Kendi kendime konuştuğumu bilmeyin,
İçim acıyor hasretinden.

Kötü günler geçirdim, affedin.
Gül dalına elim geldi farzedin.
Yapraklar dağıldı, diken battı,
Canım yandı, gül kalmadı.

Sonra öyle bir sustum ki,
Yok ettim kendimi,
Hiç olmamış gibi
Silindim zihninden.

Şair Zegan