Gül Bahçem Soldu Şiiri - Ali Şahinli

Gül bahçem soldu, gönlüm virane, yüreğim taş oldu
Bülbül gibi güle kırgın olan bu gönlüm perişan oldu
Yaralanmış yüreklerin ah u zarı büyüdü semayı sardı
Duymuyor seni, dinlemiyor zalim kapılar hep sürgü oldu

Gönlümdeki kara delikler büyüdükçe büyüyor, derin derin
Aklım almıyor yüreğim dolmuyor, isyanım ve acılarım derin
Kara delikler kapanmıyor, çevremde hep vahşet, kalleşlik, zulüm
Merhamet yok ki hiç birinde, yamyamlar yanında kalıyor masum

Göstermelik nümayişler her tarafta kol geziyor, herkes ikiyüzlü
Dükkanın kapısı kapanınca bir an önleyecek sanır bu acı zulmü
Kendimiz çalarız kendimiz dinleriz, mızrabımızdan çıkan hüznü
Kapılar sürmeli, sesimizi duymuyor Avrupalının vahşi kinli yüzü

Bebeklerin masum cesetleri keyif veriyor barbar dünyaya
Konuşmaya hiç hakkın yok, gününü gün eden uyuşuk kafa
Mecalsiz yürekler, hayalsiz beyinler, hükmedemez dünyaya
Allah’ım göster bana bir gün gelecek elbet adalet bu dünyaya

24/08/2006