Islak bir yol uzanır, ucu görünmezliğe,
Ortasında bir gül yatıyor, kalmışlığa, kimsesizliğe.
Gökyüzü siyah, bulutlar dertli, örter ayı usulca,
Ve o gül kırmızı, aşkın en yalnız hatırası.
Her damla yağmur bir veda gibi düşer yaprağına,
Bu yol, kavuşmak için atılan son adımları anımsar bana.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta