Islak bir yol uzanır, ucu görünmezliğe,
Ortasında bir gül yatıyor, kalmışlığa, kimsesizliğe.
Gökyüzü siyah, bulutlar dertli, örter ayı usulca,
Ve o gül kırmızı, aşkın en yalnız hatırası.
Her damla yağmur bir veda gibi düşer yaprağına,
Bu yol, kavuşmak için atılan son adımları anımsar bana.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta