Seni düşünürken bile yüzümü tebessümler kaplıyor. Seni yazarken kalemim ayrı bir güzel yazıyor. Çiçeklerin en güzeli,bülbülün sevgilisi, sana yazılan methiyeleri aklım almıyor.
Kokun kaplıyor tüm ruhları, kokun ruhlar ötesinde bir aleme tesir ediyor. Gül diyorsun, gülüyoruz… Daha bir umutla bakıyoruz hayata. Hayatın iflas eden noktalarında gülüşünle tekrar can veriyorsun tüm kainata.
Beni seven öyle bir sevmeli ki, beni seven öyle hissetmeli ki beni, tuttuğunda beni, benim aşkımla kendinden geçtiğinde, kanayan elinin acısının farkına varmasın,duymasın geçmişteki ve geleceğe dair kehanetlerde yer bulan tılsımlı iflasların karanlık acziyetini.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
seni düşünürken bile yüzümü tebessümler kaplıyor, seni yazarken kalemim ayrı bir güzel yazıyor...çok güzel bir yürek var sende yoksa bu güzel şiirleri yazamazdın tebrikler. mnr yrlmz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta