Geçmişten gelen izlerimle sana gelemem, getirdiğin geçmişle de seni istemem.
İçin için karanlıktan yandığın odanda, ateş çiçeklerinin aydınlattığı yüzünü karanlığa çeviren sana güneş sunamam ki.
Aynalara küsmüş yüzüne ayna tutmak isterken, gözlerime bulaştırdığın hüzünle nasıl boğuşmamı istersin benden.
-Gücüm yok !
Güneşe dönük yüzümle, katran karasına bulanmış bir bedene yeniden hayat vermek nedir bimek ister misin?
Dermanı olmayan bir hastalığa aşık olmuş bir gönüle kim göz koyabilir bundan sonra?
-Ben mi? Yanılıyorsun.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Yüreği ortaya koyan etkili bir üslupla yazılmış yazınızı beğenerek okudum.
Sevgilerimle.
Duygu yüklü şiirinizi
begeni ile okudum
Teşekkürler..
Bu ses son kez senin içindi,dercesine...Ama müthiş metaforlarıyla ulaştığı us'ta büyük etkiler yaparak...
Derine sesleyerek,derinlerden sesleyerek.
Sanki yoğunluklu bir tirada dikkat kesildim metni okurken.
Okumak bir emektir.
Bu yazınsal okumaya değiyordu.
Kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta