Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Tuttu çocuk ellerimden
Ellerim ki
kan kokusu sinmiş telli çitler
oysa çocuk
barutun
kokusunu bilmez
‘’ben de gelem’’ dedi
sesi binbir masal
Benim türkülerimde bile
Boynu bükük anaların
acıya kesmiş memelerindeki
kesif süt kokusu var
Baktı çocuk mavi mavi
Ölümü uluyan kehribar gözlerime
Dokunmak ister gibi
Benden öte
Kundakta kalmış safiyetime
Parmaklarının ucu umuttu insana geleceğe…
Korkum ki;
yolumuz aynı olacak diye
Karlı yalazaların kavurduğu
burnunu dikmişken bana
güneşi emanet edip avuçlarına
Bırakıp gittim onu
