Grotesk Gece Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Bir oyun çıkaralım seninle bu gece,
Evet bir oyun, bir oyun....
Oyuncu olsun seyirciler bu sefer,
Evet olsunlar....

Zam isteyen işçi, eğilip bükülüşü tümden,
Titremesi ellerinin, yılların yorgunluğuyla;
Sarkıverişi bir garsonun, cafcaflı bir lokantada....
Hepsi.... Hepsi olsun....
Evet olsunlar....

Ve çünkü biz küçüle küçüle,
Büyüye büyüye ve şimdi biz,
Daha fazla her perdede, daha az,
Doğuşu, ölüşü, dirilişi bir insanın birebir,
Cenk yorgunu süvariler, baldırı çıplaklar....
Evet onlar da olsun.... Olsunlar....

Anlaşamadık henüz.... Kaç perde olsun oyun?...
Anlaşamadık doğru.... Nerede geçsin olay?...
‘Dekor’ diyorum ‘dekor....’ ‘barok mu gotik mi olsun?’
O tirat benim olsun!... Yoo.... Senin olsun....
Varsın almasın alkış, erken ötüşü kuşun....
Varsın, çıkmasın bu kez, geceleyin çıkan ay....
Olsunlar, o da yeter.... Olsunlar, tek olsunlar....

Judocu jestleri ve judocu mimiğiyle,
Bir balet repliğiyle, arşınlamak sahneyi....
İlan-ı aşk ederken, bekleyen sevgiliye,
Pazarcı ağzı ile, ‘seviyorum ulan!’ demek,
Önemsiz nasıl olsa, kimi öyle sevmişin....
En ışıldak sahnede, oynamak, en siliği....
Aydınlıktan sözetmek, en karanlık sahnede....
Evet olsunlar, dursunlar orta yerinde setin....

Ya ışıklar? Kesik mi? Puslu mu? Ne olsunlar?...
Hangi renk hangi hissi, büyülerce göstersin?...
Yedi renkli gökkuşağı ne tarafta olacak?...
Birleştir yedi rengi; çıkmıyor gökkuşağı....
Yağmur lazım olacak, onun için, herhalde....
Kenardan mı, önden mi, ner’den ışısın sahne?...
Bunları çok önceden düşünürüz sanmıştım....
Sahnede, tüm ömrümde, yanıldım ben her zaman,
Yanılgı da olsun evet, değil mi ki insan var....

Yeter o bile yeter, okşayışın sahnede,
El edişin, sevişin, kucaklayışın düşü,
Yeter o bile yeter, sen anne ol güneşe,
Senden çıksın o vakit, bütün o gezegenler....
Yeter o bile yeter; sarmala, kavra beni....
Bir oyun çıkaralım dedim mi daha önce?...
Demediysem diyorum; evet, evet, bir oyun....
Söndürüp ışıkları, yakmayalım bir daha....
Dalga dalga edelim, bizde susan ne varsa....
Dalgalarca uzayıp kısalalım bu gece....

Evet evet, bir oyun.... Hem oyun hem bu gece....

Aksaray, İstanbul, 2001

Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Şiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.