Kuzey rüzgarları durmadan kar getiriyor.
Kuzeyde sade kar mı var?
Neden gelmiyor sanki?
Fesleğen kokan rüzgarıyla karlar getiren yar...
Flu duruyor bu kent,
Soluksuz sokaklar,
..
Kimi doldurur dünyayı cebine
Kiminin dünyası ulaşmaz bine
Kiminin yoksuluz diyor her hali
Kimi de gütmekte cümle emvali
Kimi ak yaranmış, kimisi kara
Kimi varsıl olmuş, kimi fukara
Birinin elinden tutsaydı biri
..
Seni seyrediyorum öylece
Kocaman kayaların üzerindeyim.
Gözlerim denizin gri mavi derinliklerinde
Kaybolmuş bedenini ararken
Üzerine yapışmış ıslak elbiselerinle
Usulca çıkıp yanıma sokulmanı
Bekliyorum…
..
Sokaktayım, yağmur damlaları vuruyor yüzüme
Gözlerim seni arıyor,boş ve ıslak yollarda.
Bir an çıkıyorsun karşıma.
Öylece durup bakışıyoruz,gri gökyüzünün altında.
Sonra yağmur damlaları alıyor seni benden
O,kömür gözlerin, yağmur damlalarına karışıyor.
Yağmur damlaları vuruyor yüzüme!
..
Zor bir aşkın girdabındayım,biliyorum.
Bile,bile ateşe yürüyorum.
Ruhumun bütün renkleri gri bu gece,
Sağırım,dilsizim,körüm.
Ne kendimi aşabiliyorum,ne sana ulaşabiliyorum.
Çaresizlikler setler örüyor önüme,
..
Avucunun içinden kayıp giderken hayatına eli kolu bağlı hoşçakal dersen geri döner mi sence?
Kuru bir ağaç gibi yapraksız, meyvesiz, çiçeksiz, dalsız, sensiz kalmaz mısın?
Yapamayacağını bildiğin için kurmak istemediğin tüm hayalleri düşlerinde,
Uzaklaşırken kendinden gözlerindeki parıltıyı düşüşünde görmez misin?
Kimseye zarar vermeyeceğini sandığın tüm umutlarını toprağın altına gömersen bir gün birileri bulup değerli bir defineye sahip olmaz mı?
Biliyorsun hayat zor, hayat güç, hayat yok, hayat arada bir deli…
Biliyorsun hayat siyah, hayat gri, hayat koyu renklerin hepsi,hayat arada bir mavi…
..
Beyaz giyme söz olur,
Siyah giyme toz olur,
Yeşil giyme yoz olur,
Mavi giyme göz olur,
Gri giyme boz olur,
Sarı giyme koz olur,
........
..
Durgunluğunda boğuldum hayatın,
İyinin kötüyle savaştığı
Dünyaları özlerken
Sarı sırma saçlı perilerin
Yokluğu birde,
Acıttı canımı,
Düz gri betonarmenin
..
Çırılçıplak
Bir şehirdir Ankara,
Bi' o kadar da samimi.
Gri tenini
Örtmek için kullanmaz
İpek çarşaf misali
Denizi...
..
Vazo kırıldı. İntizar edince ayna ve gölün dalgın
yakamozları. Sonra köpek ulumaları rüzgarlı kıyıların
çehresine donuk bir bakış gibi yapıştı. Şimdi
verir (mi) ellerini
porselen bulutlar ve o gri karmaşa (?)
insan eski bir vadinin terkedilişlere tanık olmuş
..
Umut şairiyim
Şiirler yazıyorum ta uzaklara
Kırık iskeleden kağıt gemilere el sallayan çocuğun gözünden,
Çocukluğumun çocukluğuyla geçtiği dostlarım,
Tozlanmış zihnimin en kuytu köşesinde
Bir anı şimdi...
Bir anı şimdi karşılıksız aşklarım...
..
Kaybolmalarına yalancı şahitlik yapan
Sonbaharcı yapraklar teker teker düşerken
Gri asfaltlara mühürlenmiş kayıtlardan
Ellerimde acısıyla kurşunlara gelmiş
..
Renksiz yaşadım,
Gri bir odada
İnce fısıltılarla
Baktığımda solan şeyler oldu yanımda
Sesim beyazdı
O yüzden
Toz buz oldu renklerim.
..
Pusuda karanlık şeytanın yüzü
Bekler avını, gözleri kanlı nefret
Aşı insan etidir şehveti kudret
Bitirir insanı yoksa pusulası, bu acımasız gaflet
Hatırla İbrahim’i, dua için sıkışınca kalbin
Göklere uzansın elin, aşkı kudret
..
“ gelsin “ dedim
takla guvercinin kulagina
dort takla atti ardisira
cirpti kanatlarini iki yana
gri bir tuy birakti avuclarima
“donmez” dedi usulca
agladim, agladim agladim
..
Yıldızlar kadar uzak
Bir nefes kadar yakın
Yüreğimdeki sevda ateşi
Alev renginde kızıl buz renginde gri
Bazen gök kuşağı gibi renkli
Yok bunun ortası
Dengesi bozuk terazi gibi...
..
Senle ben siyahla beyaz gibiydik
Ben senin için beyaz bir sayfayken
Sen benim için kara bir sevdaydın
Ben bendeki bu sevdayı aklıyorken
Sen bir sayfayı daha karalıyordun
Evet bu yüzden senle ben siyahla beyaz gibiydik
'Sonsuza kadar' demiştik ama sonunu bile getiremedik
..
Yaşanan her an sevgimin delili sanki
Tutkulu heyecanlı biriyim işte
Yok bende gri hiç bir şey
Ya siyah olmalı ya beyaz
Yarım yaşanmamalı hiç bir aşk
Acı olsa da sonu başlamalı
..
Ayrılırken
Gecenin laciverti
Göğün mavisinden
Kaçtı karanlık, kuytulara
Gri bir yağmur
Anlattı herşeyi
Dokundum rüzgara...
..
Gri şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Gri ile ilgili şiirler ve sözleri
saçları kınalı gözleri kahverengi
kolunda gri saat tırnakları ojeli
siyah saçları belinde inci gibi dişleri
nefes aldıkça iyi ki doğmuş diyorum.
üzerinde pembe gömleği altında mor eteği
siyah topuklu ayakkabısı elinde siyah telefonu
..
sevgilim barışa koşan
kavgada üryansın
Gökte gri mantarlar açtı
Dumanlı kızıl
Söyle iyilik perisine
uykusundan uyansın
..
Geceyi devredemiyorsun
Yüzümdeki kırık çizgilere bakıp utandırma beni
Duyup gülümsüyor bize bu gri kaldırımlar
Doğurma sancılarına kaptırıyor parmaklarını sis
..
Neden soruyorlar ki adımı durmadan? Bir dakika, şimdi hatırlayacağım… Tam da dilimin ucunda, ama bekleyin… Sahi, benim adım neydi? “Hadi söyle adını” diye ısrar etmelerinin nedeni ne olabilirdi? Ben hala uyuyor muyum ya da uyandım mı? Sanki bir salıncakta sallanıyor gibiyim. Her taraf tam aydınlık değil, hava sisli mi, yoksa güneş artık gri mi doğuyor? Gördüğüm rüya neydi ve ben neden hala aynı rüyayı görüyorum ya da bu rüya değil ve ben uyanmaya başlıyorum. Rüya bile olsa neden hiç kimse yok ve ben neden hiç kimseyi göremiyorum. Acaba uyansam mı, yoksa bıraksalar da ben olduğum gibi mi kalsam? Ha bire sağımı solumu çekiştiriyorlar. Canım yanıyor mu bilemediğim gibi, yoksa farkında olmadığım yabancı bir kentte miyim? Karanlığından bir türlü çıkamadığım sisler içinde yüzüyor gibiyim. Hem konuş diye ısrar ediyorlar, hem de dinlemiyorlar.
Peki, neden sesimi duymuyorlar benim? İkide bir yüzüme doğru eğilen ve soluğunu hissettiğim hatta ilk defa değişik gelen kokusunu bile soluduğum bu insan kim? Uzun uzun yollar, geçemeyeceğim kadar derin su kanalları, bir türlü berraklaşmayan bulanık sular ve ben hep içindeyim sislerin ve beni boğacak kadar coşkulu akan bulanık suların. Peki, bedenim ve ruhum aynı değil mi ya da ayrı ayrı mı duruyorlar? Sislerin içindeki bu yabancı yüzler kimin? Evet; derin, merdivensiz ve dipsiz bir kuyunun içindeyim ben. Çıkmam mümkün değil, hiç bir umut yok benim için…
Ne kadar ölen akrabam varsa hepsi bir arada… Tanıdık, tanımadık kim varsa beni çekiştiriyorlar. Kimi bırakalım gitsin, kimisi de gelmiş, gitmesin madem geldi diye bırakmak istemiyorlar. Bir yandan da ha bire beni uyandırdığını sanan ama benim canımı yakanlar da kim? Ben ne yapayım şimdi? Gitsem mi, kalsam mı, kime sorayım ki? Her taraf uçan hayaletlerle dolu… Beni de alıyorlar aralarına, beraber uçuyoruz, benim bilmediğim ama onların uçtukları yerlere…
Sisler dağılmak yerine sanki tüm dünyayı kaplıyorlar. Ben gri güneşi istemiyorum. Çıkarın beni buradan, hadi açın kapıları ya da perdeleri… Ya da nerede aydınlık varsa beni oraya götürün. Yoksa yüzümü keskin gagasıyla gagalayan ve keskin pençesiyle yavru kuzu sanıp, kokmuş leş gibi kaldırmak isteyen ve canımı yakan bu kartalların kanatlarının gölgesinde uçmak yerine onların pençelerinde can vereceğim.
..
2005 YILI İLÇE MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ “BİR ZAMANLAR BEN DE ÖĞRENCİYDİM” KONULU “ÖYKÜ” YARIŞMASI ÜÇÜNCÜSÜ
Bazıları şehirlerin kokuları olduğuna inanır; bazıları ise tadı. Bazıları şehirleri kadınlara benzetir; bazıları ise çocuklara…Bense şehirlerin bir rengi olduğuna inanırım.
Burdur pembedir bence, pespembe…Babacığımın bana bayramlarda aldığı pamuk şekerinin tadında şeker pembe. Burdur denince aklıma çocukluğum gelir, ilkokula başlayışım, ilkokulum gelir. Adı gibi bir okul:” Şeker İlkokulu”
..
