Gri'ye Özlem
Bilmiyorum bu gri şehir
Nereye kadar taşır sırtında ruhumu
Orada bırakıp yola çıktım umudumu
Sabah kahvesi gibi kalabalık zihnim
Daha da dolduruyorum içeriye bulduğumu
Sessizliklerin ardına gizlenmiş cümleler
Konuşmasam da her yerde benimleler
Bir daha şahlanıp dile gelmezlerdi
Biraz huzur, biraz sükunet isteselerdi eğer
Koptum sanmıştım kasvetinden tamamen
Ayrılmak da zor gelmemişti zaten
Tam da alıştım başka bir yere derken
Geliverdi içimdeki özlem erkenden
Tüm anılarım benimle yaşıyor şimdi
Ankara'dan gitmek benim harcım değildi
Şimdi düşünüyorum dönüp gitmek namına
İçimde bir fırtına, kop gel diyor Ankara
Kayıt Tarihi : 8.11.2021 10:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ankara'dan ayrılıp giden birinin, orayı hiç sevmediğini söylerken birden bire bu terkedişle özlemeye başlamasının resmidir bu şiir...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!