Gri Bir Aralık Akşamüstü İstanbul'da

Gri bir aralık akşamüstü İstanbul’da
Gözlerin çözülmede camdan içeri
Süzülmedesin candan yüreğe
Gri bir Aralık akşamüstü
Hüzünlerdeyiz hep beraber
Esir kalmışız boğan cenderelerinde duvarların
Tutup ellerinden kaçmak vardı
Özgürlüğe
Götürmek seni
Sadece senle benim olduğum yere
Hiçkimsesiz
Ve fakat her şey ile
Tarihi yeni baştan yazmak vardı
Gerekirse bir çağ açmak
Fethederek biribirimizi
Özgür olmak vardı sonsuza dek
Ki eşit olan gözlerinde kaybolma ihtimaline
Gri bir Aralık akşamüstü İstabul’da
Ben gene seni senin yanındayken özlemedeyim
Gözüm, yüreğim, gönlüm her yerim sen dolu
Tütsülerim sen kokarken
Gözüm sen
Gönlüm sen
Her yerim sen
Fikrimde tüterken sen
Ve günlerden pazar
Ve her şey hüzün
O çok sevdiğimiz ikimizin de!

Hava ne olursa olsun, devir gözlerinde kaybolma devridir.