Bir ömür geçti belki, adını anmadan,
Ama her nefesim seninle doldu, usulca.
Bir yaprak gibi düştüm rüzgârlarına,
Taşıdın beni bilmeden, varoluşun uçurumlarına.
Kim bilir hangi çağda sevdim seni,
Zaman dediğin, yalnız bir gölgeydi.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta