Ne zaman göz yumsam dostlarımın yaptıklarına.
Yeni ihanetler eklenir dostlarımın yaptıklarına.
Sahte gülüşmeler arkasına gizlenmiş sinsilikler.
Bir ihanet şebekesinin gerçek yüzünü ortaya çıkarıyor.
Basıyor küfürü gavur yanı nefsimin.
Durduramıyorum çoğu zaman.
Hainlikler çoğaldıkça kan beynime çıkıyor.
Bir sabır tekrarı çıkmazına düşüyorum.
Korkuyorum yaptıklarımdan.
Hayası unutulmuş pislikler
Doğaya atılan kimyasal atıklar gibi.
Temizleyinceye kadar canım çıkıyor.
Duruyorum hayatın kıyısında.
Daha fazla yanlışa düşmemek için.
Onlar gibi olmamak için verdiğim mücadelede.
Onlar gibi olmanın verdiği korkuyla.
Sığınıyorum Allaha.
La tahzen nidası inletiyor arşı.
La tahzen üzülme Allah sabredenlerle beraberdir.
Artık üzülmüyorum.
Gözyaşlarıma değmeyenlere.
Kayıt Tarihi : 13.11.2018 10:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!