Gözyaşımı hep saklarım, kimseler görmesin diye,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Ondan ne bir sevgi gördüm, ne o aşktan izler kaldı,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Gülüşüyle pür neşeydi, erişilmez o bir şeydi,
O mânâlı bakışlarla, bir yay gibi beni eğdi,
Sohbetiyle işvesiyle, hayatımı değiştirdi,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Sevgi dolu temiz bir aşk, şu gönlümü benden aldı,
Bilmeden kalbime girip, beni sevdalara saldı,
Yaşananlar hayâl oldu, ismi dudağımda kaldı,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Kayıt Tarihi : 7.6.2013 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!