Ağlamak bazen bir çığlık değildir,
Sessizliğin içinden sızan ince bir sitemdir.
Söylenemeyen kelimelerin en çıplak hâlidir,
Bir damlada saklıdır, bir ömrün kırığı.
Her gözyaşı bir yol bulur kendine,
Ya yanağında akar, ya içine.
Bazı acılar sessizce oturur köşene,
Sadece sen duyarsın, sen bilirsin derinliğini.
Zaman susar, sen konuşursun içinden
Bir yastık ıslanır, kimse bilmez neden.
Sabah olur, aynada başka bir yüz,
Ama o ağlayan hâl hâlâ sende.
Ağlamak, insan kalmış olmaktır belki,
Unutmamakla barışmak gibidir.
Ve bazen bir dua olur gözyaşın,
Tanrının bile sessizce dinlediği.
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 12:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!