Gözyaşı Şiiri - Mertcan Deniz

Yalnız insanların yaşanmışlık mezarlığında açıyordu çiçek ; benimkiyse gönlümde sana.
Hep sana giderken uçurumundan baktım güzelliğine ; geçtiğin yolların.
Hep sana benzerdi, bu kalp atışlarımın güzelliği ,
Hep sendin mübalağa yaptığım ; değil şiirlerimdeki yaşanmışlık.
Ve hepsi sensin aslında yazdığım satırların âfakı.

Bir çocuğun gözlerindeki ışıltıydın oysa ki , hiç sönmeyen.
Bense o çocuğun gözlerinde bir yaş , geldiğimde orada bulamazdım seni.
Mektup yazardım ışıltına gözlerindeki .
Yaşlarımla süslerdim zarfı , tıkardım kulaklarımı
Duymazdım feryat eden sözcüklerin hengamesini.

Ve sen ışıltı :
Yağmasaydın eğer gönlüme şiddetli bir sağanak gibi
İşte o zaman saklanmak zorunda kalmazdı gözyaşlarım…