Yağmur yıkayacak
Gözlerimden akan yaşları
Gökgürültüsü bastıracak
Ruhumdan yükselen hıçkırıkları
Hiç kimse duymayacak
Hiç kimse görmeyecek
Sessizlik bir zindan olmuş
Sarmış alemi.
Birazdan yine yırtılacak gökyüzü
Parlayacak kıpkızıl.
Kulaklarım sağır olacak,
Ruhum yine kan dolacak.
Annem kucağına alamayacak beni.
Babam bir plastik top getiremeyecek bana.
Yetim diyecekler, belki de şehit.
Yine kimse görmeyecek gözyaşlarımı
Yine kimse duymayacak hıçkırıklarımı.
Sessizlik çelikten bir duvar,
Bir dahaki yağmura kadar.
Yarın mı?
Belki ben olmayacağım,
Olmayacak benim gibi yüzlercesi.
Yarına hatıra kalsın,hayallerim.
Yeter!
Kayıt Tarihi : 14.1.2009 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!