Döne durdum semada
Ben zeminden habersiz
Zemin zehroldu bana
Kaldım öyle çaresiz
Yâreler yârân oldu
Şu gönül virân oldu
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Yalnızlık hüzün çağır yanıbaşına
Hüzündür ezelden beri sevdiği
Güldürmez gül çehresini
Dindirmez yürek toprağını
Bu sabah ilk gözlerimi açtığımdaki fısıltılarımdı..
Canım nicelerine inşallah
Fısıltılar gelmiş yine yakın olan ıraktan. Ama Yürekten gelmiş her zamanki gibi :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta