Çıktım bu puslu havada daha yolun başındayım
Giymişim eski püskü hurdaları bilmem kaç yaşındayım
Aydınlıktı türküm şimdi dönen devranın halkasındayım
Şiir diye başlayan başlığımın nakarat kısmındayım
Denize daldım gömülen ölüleri duydun mu hiç
Ne ara içtim ki dediler oğlum bu sarhoş mu piç
Bıktığımın devranı gezegene mapus kolu mu kerpiç
Yazıyorum sözlerimi dünyaya çok sert oldu mu piç
Yirmi bir yaşımda da dünya genç gözümde
Yaşımla alakalı diye mi kartlar elimde
Bir as bir de karo papaz kadehin denginde
Nazlanma bebek davul bile dengi dengine
Sandım bu keder sonsuzadek sürer
Kaygım yok yeter nefrete döner
Sanki bir şarap derde şifa mı der
Aşka inan bir gün sonunda sever
Kodumun kağıdına Artık kalemin tersiyle yazıyorum
İlk defa bir şarkıyı baya bi özenerek yazıyorum
Moruk inadımdandır bu hayatı bomboş yaşıyorum
Şimdilerde Dolu kadehi bir ters bir de düz tutuyorum
Güzel Yazana karışırlar kendilerini bir bok sanırlar
Ulan karışana yazsalar yine yazana nişan alırlar
Sanat diye buna denmez deyip yazana bok atarlar
Ama hala bu CAN'ın sihirli kalemine para akıtırlar
Deliyim diyen ağzıma denediler sürmeyi
Acısı sonradan geldi ama unuttum söylemeyi
Kalemimin arkası silmeyi değil öğeretir nasıl sikmeyi
Kodumun bozuk insan yüreğini anası sikik feleğini
Yazacak pek bir sözüm kalmadı aslında bakarsan
Beni kimle kıyaslarsan ondan daha iyiyidir bu CAN
Kim durduracak ki bu sözlerimi korkusuzca yazıcam
Nefi gibi moruk artık kime soktuğumu hatırlamıcam
Kayıt Tarihi : 2.4.2022 01:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!