Gözüme gerçek kaçtı Şiiri - Volkan Gülbitti

Ben sana kaç adım geldim,
Saymadım.
Uzanıp tutamadığım ellerin,
Kuyuya kısa kalmış ip gibiydi.
Bir rüyaydın ,
Uyandığımda gözüme gerçek kaçtı.
Sustuğuma bakma sakın
Çok acıdı canım.

Oysa ne çok güvendim sana.
Kırık dökük yüreğimde,
Sen acemisi bir çocuk gülümsedi ,
Affı olmayan kanunları,
Çiğnedi bir tebessümle.
Gülüşüm hıçkırık oldu göz yaşıma.
Hep düştüğüm yerden kanadım.

Geç de olsa anladım.
Aynı resme baksak bile,
Farklı pencerelerde
İki ayrı gözdük,
Bir ucu bende başlayan
gök kuşağı,
Senin ulaşılmaz karanlığında
Kayboluyordu,
Güneş rengarenk kırılırken
yağmur damlalarına,
Ben sana dokunduğum yerden
Siyah oldum .

Beklentilerim az/k/aldı artık
Ayrılığı en mat renge boyadım
Annem bile unutmuşken adımı
Mevsimlere göre yaşamayı öğrenmeliyim

Sen dallarımı kırsanda
Yine gölgemde biri oturacak
Toprak bana kök derken
üstüne basıp yol dedin
Yağmura can dedim
Yıkıp götüren sel dedin

Bakış açığını nasıl kapatırsın bilemem ama
Kalkacağım düştüĝüm yerden
Ben müfredata yeni bir aşk boyutu
Kazandırmaya yeminliyim.
Sonunda kazanamasam bile
Mağlup olmayacağım.

Volkan Gülbitti