Biter budadığın dallar
Ağaçlar yaprağını hasrete döker
Meltemin rüzgarı üşütmez sevdayı
Okşayan yeliyle alıp gider
Onca biriktirip yığdığım anılarla
Kalemimin ucunda dizelerim kalır
Gözümden düşersin ama
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
