GÖZÜM
Gel gönül yandırma ateş-i nara
Har içinde yakıp kavurma özüm
Düştük sevdaya seninle bir zara
Dumansız ateşsiz sönüyor közüm
Sen eyledin bana gafletle zülüm
Nar içinde yakıp savurdun külüm
Ne bağ kaldı nede açıyor gülüm
Bitti bahar yazım geliyor güzüm
Gel seninle saki bade sunalım
Seherde kuş gibi ötüp konalım
Ayni kandil yanıp birlik sönelim
Çeşm- i pınar oldu eriyor gözüm
Mehmet Şerif’em yüceler yücesi
Aşk elinde yoktur gündüz gecesi
Sensin gönlümde önceler öncesi
Aşkın Käbesine dönüyor yüzüm
Mehmet Şerif
Mehmet Şerif Gülmez 2Kayıt Tarihi : 23.5.2025 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!